In het boek "Het O.M. in de fout" van prof. Ton Derksen worden systematische fouten van het Openbaar Ministerie geanalyseerd in vijf spraakmakende moordzaken. Daarbij laat hij een steeds terugkerend patroon zien. Hij beschrijft 7 Megamanco's in het optreden van het openbaar ministerie en in totaal 94 structurele fouten.
Als die fouten van het OM leiden tot rechterlijke dwalingen is er geen remedie. In dit soort grote zaken wordt door de Hoge Raad zelden of nooit herziening toegewezen. Daarvoor is namelijk een novum nodig en aan een novum zijn strikte en beperkende voorwaarden gesteld. Zo geldt bijvoorbeeld zelfs niet als novum, een ernstige argumentatiefout van de rechter op basis waarvan iemand veroordeeld is. Wij begrijpen dat iemand niet eindeloos moet kunnen doorprocederen. Maar te vaak leiden alleen deze beperkende voorwaarden de Hoge Raad tot een afwijzing van een herzieningsverzoek, terwijl, qua waarheidsvinding, aanvullend onderzoek en een heroverweging van het vonnis redelijk zouden zijn.
Daarom zijn twee veranderingen dringend nodig: verruiming van het begrip novum en een onafhankelijke RevisieRaad. Die RevisieRaad kan zonder schroom een zaak onderzoeken en oordelen of een zaak moet worden herzien. Een dergelijke instelling werkt in Engeland al tien jaar naar volle tevredenheid. Er zijn daar al 250 langdurig gestraften vrijgelaten die onterecht waren veroordeeld. De Engelse RevisieRaad heeft niet tot het door de rechters gevreesde wantrouwen geleid. Integendeel, de raad heeft juist het vertrouwen in de rechtsstaat doen toenemen.
In grote strafzaken worden er nogal eens fouten gemaakt door officieren van justitie en door rechters. Dat constateert de CEAS-commissie van het openbaar ministerie in drie rapporten. De selectie van 7 fouten uit de 94 die in "Het O.M. in de fout" worden beschreven, toont dat ook.
Wij roepen het parlement op om ook in Nederland snel een onafhankelijke RevisieRaad in te stellen. Een rechtsstaat is dat aan zichzelf verplicht. Steun deze oproep.